Ndonëse në Ferizaj ajo cka e karakterizon qytetin më së shumti është Kisha Ortodokse dhe Xhamia që për shumicën e audiencës njihet së janë në të njejtin oborr, e vërteta nuk qëndron kështu pasiqë kishën dhe xhaminë e ndanë një linjë murit. Në vitin 2018 prifti dhe hoxha kanë shprehur si shqetësim që të shkatërrohet kjo linjë e murit duket që nga atëherë dhe sot nuk është përfillur nga organet kompetente. Ata të dy janë të shoqërueshëm ndërmjet vetë, kanë raporte të mira dhe i mirepresin të gjithë dhe sipas tyre politika nuk ka rëndësi. Kjo është ajo që ne si publik njohim, por sa është kjo e vërtetë?!
Ka raste të ndryshme nga kolegët por edhe nga njerëzit që kam në rreth që shprehin indinjatën e tyre që monumentet kulturore fetare ortodokse, e që kontrollohen nga serbët në Kosovë, nuk lejohen të vizitohen nga shqiptarët!
Unë personalisht si studiuese e trashëgimisë kulturore, përkatësisht arkeologjisë kam bërë disa vizita që më janë mundësuar ndër vite:
- Manastiri i Deçanit, 2015 – në vitin e parë në fakultet ndërmjet Ambasadës së Amerikës në Kosovë dhe një nga ojq-të është mundësuar një shëtitje ditore për studentet e TK-së dhe fushave të ndryshme po ashtu me disa student të huaj që të vizitohet Manastiri i Deçanit, ajo cka kam parë tek hyrja më ka lënë përshtypjen sikur po kaloj ndonjë kufi apo po vizitoj një kazermë ushtrie dhe jo një monument kulturor. Përrreth rrugës e deri tek hyrja kishte ushtarë të armatosur, ndërsa ne studentët shqiptarë nguronin të flisnim gjuhën tone në territorin e shtetit tonë.
- Manastiri i Graçanicës, 2016 – në vitin e dytë në fakultet në kuadër të punës praktike në terren u mundësua një shëtitje në lokalitet arkeologjike dhe monumente të ndryshme kulturore. Prape shëtitja ka qenë organizim me studentë të huaj, dhe per ne ishte fat të ishim pjesë e këtyre vizitave, ngaqë si student nuk do te kishim shumë mundësi dhe guxim t’i vizitonim këto monumente.
- Prizren, 2017 – në vizitat tek kishat ortodokse në Prizren nuk i gjetëm dyert e hapura tek Kisha e Shën Premtes, por tek Katedralja e Shën Gjergjit të paktën në oborr ishte roja. Ai nuk na lejonte të futeshim brenda dhe u çudit nga fakti që ne si student shqiptarë dëshirojmë ta vizitojme atë. Prerazi tha që nuk lejohet, por insitonim dhe diskutonim shumë që të na lejonte. Arritëm ta bindim por na kërkoi që të hymë me rradhë dhe të kemi kujdes që të mos na shohë askush e mos qëndroni më shumë se 5 minuta. Ashtu edhe vepruam! Në anën tjetër Kisha e Shën Spasit – në shumicën e rasteve ka dyert e mbyllura, por patëm fatin të vizitojmë.
- Ferizaj, 2022 – Kisha Ortodokse “Shën Uroshi” , së fundmi pata rastin ta vizitoj gjatë punëtorisë me ojq THANA, ku të pranishëm ishim 14 studentë, dhe si pjesë e aktivitetit ku vizituam monumentet kulturore në qytet u ndalëm edhe te Kisha Ortodokse. Përsëri dyert e mbyllura! Doli roja të na njoftojë që ndalohet te vizitohet duke mos qene i pranishem prifti. Meqenësë kjo ishtë vite më vonë se vizitat e lartëpërmendura , të gjithë u shokuam dhe insistonim që të na lejonte të hymë brenda. Bashkëmentori i aktivitetit njeh mirë ligjet në fuqi dhe filloi të argumentojë ndaj rojes që është e drejta jonë që të mund të vizitojmë monumentet. Sic duket roja është mjaftueshëm i vetdijshëm për këtë gjë, prandaj kompromisi ishte që ne të hymë të vizitojmë kishën por që na u konfiskuan telefonat dhe Letërnjoftimet.
I kthehemi sërisht pjesës së parë ku, meqenëse unë tash jam derisa shkruaj këtu kam hamendje se si qendron e verteta?! Nga vizita që kishim në tetor të 2022 u binda që fjala “tolerancë fetare’ ka mbetur vetem një proverb për qytetin e Ferizajt.
Ky projekt mbështetet nga programi i Fondacionit Kosovar për Shoqëri Civile (KCSF) ‘EJA Kosovë’, bashkëfinancuar nga Agjencia Zvicerane për Zhvillim dhe Bashkëpunim (SDC), Suedia dhe Qeveria e Dukatit të Madh të Luksemburgut.